Kvartanir og god moment.

Aej aej aej aej aej! Nuna situr min lettgedveika stjupa herna og er ad skrifa email til fodur mins.
Hun er ad tja sig um hvad henni thykir skolakerfid slaemt i Hong Kong og hvada ahrif thetta hefur a mig.
Hun er starfandi barnasalfraedingur og er buin ad vera nota fraedina sina i thrja manudi til ad afla upplysinga um hvad mer finnst um kerfid, faranlega lumsk kona.

I gaer vorum vid ad tala um fjolskyldu bod og aetla eg ad gefa sma mynd af samtalinu.

Daniel: Aejj mer finnst ekkert skemmtilegt i fjolskyldubodum, thad er svo mikid af theim.

Stjupan: Ja, og hvort finnst ther skemmtilegra i fjolskyldubodum hja hlid mommu thinnar eda fodurs.

Daniel: Ooo... pabba?(Segi eg til ad segja ekki neitt)

Stjupan: Jaa og af hverju er thad?

Daniel: Eins og eg sagdi, thad er svo mikid af theim.

Stjupan: Ja og ertu svoldid ooruggur med sjalfan thig thegar thu ert i bodunum og finnuru fyrir vanlidan?

Daniel: Nei audvitad ekki, thetta er fjolskyldan min. Af hverju aetti eg ad vera ooruggur i med minum nanustu. Thetta er ekki rett hja ther.

Stjupan: Ja einmitt... Er vanlidan mikil?

Daniel: Mer lidur ekki illa i fjolskyldubodunum minum...

Stjupan: Eg held ad thad seu fleirri manneskjur a hlid modur thinnar sem ther finnst thu ekki hafa tengst nog svo ad thu ert ad tja thig meira i bodum a hennar hlid.
Ther lidur vel med nyjar askoranir. Af hverju ertu ooruggur a hlid pabba thins?

Gudmundur Josefson hvad thetta for i taugarnar a mer. Ad nota einhverjar formulur a fjolskyldumedlimi er bara faranlega vitlaust og rangt.
Einhver verid salgreindur a heimilinu sinu?

Stjupan var med aexli eins einhverstadar fyrir nedan mitti. Slaemt mal og ogedslegt ad tala um, ekki ord meira um thad.
Hun thurfti ad fara i uppskurd og var frekar hraedd.
Eins og allir vita getur JESUS KRISTUR FRELSARI HEIMSINS alltaf bjargad manni thegar madur er ad fara i uppskurd svo ad hun akvad ad halda litla baenastund i stofunni okkar.
Stjupan hafdi sagt okkur fra thvi ad hun vildi hafa sma baenastund nokkrum dogum adur svo ad eg var orlitid vidbuinn.
Eg sat i tolvunni thegar thad var kallad a okkur til ad koma inn i stofu.
Eg settist i sofann og sat thegjandi. Theim fannst best ad haldast i hendur svo ad eg retti fram aumingja hendurnar minar og tok thatt.
Allir for med baen upphatt thar a medal eg, an grinst versta stund lifs mins, og stundin entist i heilar 30 min.
Thegar thad var komid ad mer ad fara med baen rann kaldur sviti nidur likamann minn og eg vard otrulega stressadur. Hvad i andskotanum var eg ad fara med baen med helvitis katholikkum? Eg hef aldrei a aefinni farid med baen upphatt af fusum og frjalsum vilja og hversu slaemt er thad tha ad vera neyddur til ad predika ord guds i stofunni sinni a medan madur er ad halda i hendurnar a ofsatruar katholikkum sem voru med lokud augun og djupt hugsi.
Ojj barasta!